Foto van het titikaka meer 

Later komt er nog meer, maar momenteel doet internet nogal moeilijk.

Omdat het eventjes heeft geduurd voor mijn blogbericht heb ik een verrassing in petto.
Hier komen enkele filmpjes en fotos vanop dia de la familia

Feliz cumpleaños de su hermanito

(een cadeautje zal voor volgend jaar zijn...)

Deze foto is van het verjaardagsfeestje van Mario in "the factory" (een SUPER amerikaans restaurant hier)

op de foto v.l.n.r Mario, Rian, Javier, Mathias en plosko

       van links naar rechts: Zdenka, Renata, Choco, Anaella, Lucito, Neto, Kevin, Valeria
                                                                          Rian, beker, Pastor

oke wat heb ik deze week gedaan?
Het zal niet zo een lang bericht zijn aangezien het hier al redelijk laat is en omdat ik een beetje ziek ben.
Deze week is er niet echt iets speciaals gebeurd op school. De eerste twee dagen ben ik niet naar school geweest omdat ik ziek was. En de volgende dagen hebben we vooral geoefend voor family day (zoals de naam al suggereert is het een dag waarop de school optreedt op allerlei verschillende manieren voor de familie). Met de klas doen we een typische boliviaanse dans, met de kleine kinderen doe ik ook een dans (als begeleider) en ik alleen doe ook nog iets heel vreemd, rond het thema tijd (later meer).

En dan het weekend: op vrijdag heb ik mijn eerste boliviaanse feestje georganiseerd. En al zeg ik het zelf, het was erg geslaagd. Met zo een 10 man in mijn huis hebben we werkelijk een fantastich feestje gegeven, zoals dat alleen in bolivia kan. Veel dronken mensen zoals gewoonlijk... (tequilla en mojito kan veel schade aanrichten hier)

En dan het beste moment van het weekend was op zaterdag. Het was de finale van een plaatselijk georganiseerd tornooi, waar wij als klas aan deelnamen. De finale was tegen de leraren. twee weken geleden hadden we nog een soort van testmatch gespeeld en verloren met 15-5. Dus vooraf had ik niet echt hoge verwachtingen. Maar met een goede tactiek, uitgewerkt door onze kapitein (diego "cookie" pastor) met mij als laatste man, en een super grote motivatie voor de trofee wisten we de wedstrijd te winnen met 9-4. Ik scoorde de eerste goal, na eerst een mannetje in de wind gezet te hebben met daarna een kanonskogel vanaf de middellijn. Maar de man van de match was toch ale "choco" medinaceli met 5 goals. foto´s met de ploeg volgen later.

Hier zijn een paar foto´s met vrienden op feestjes:

Dit ben ik en Valeria.

 Dit zijn van links naar rechts en van boven naar onder: Rian, Bellisario, Hans, Javier, Mario, Mathias, Francisco en Valeria

Dit zijn van links naar rechts: Isabel, Nicki en Rian.

Dit zijn een paar foto´s van wanneer we naar las jungas zijn gewest. Dit is een soort van semi-jungle, waar in het midden een eenzaam dorpje ligt. Mijn gastouders zijn van plan om hier binnen 5 jaar te komen wonen. Ze hebben hier een stukje grond gekocht, waar ze nu begonnen zijn met hun huis te bouwen. Op Zaterdag was er een feest ter ere van Maria. Maar na de ceremonie kwam de drank al snel tevoorschijn. Werkelijk iedereen die meerderjarig was was dronken (ook mijn gastouders dus). Best wel grappig eigenlijk.

Hier zie je mijn gastvader enthousiast wijzend naar de pacena (het meest populaire bier hier). Op dit moment is hij al aardig dronken.

Dit is een foto van mij met, hoe ze hem hier noemen:´´de koning van de negers´´

tijd voor nog es een blog berichtje

Ik ga een korte samenvatting geven van wat we deze week gedaan hebben

Maandag is er echt iets vreemds gebeurd. Na de spaanse les kwam er opeens een boliviaan binnen die perfect nederlands sprak. Na enige momenten van verbazing vertelde hij ons dat hij op uitwisseling was geweest naar belgie. een hele toffe kerel. Achteraf zijn we nog samen naar de beiroet geweest om shisha te roken.

Dinsdag zijn we met de afs belgen een ijsje gaan eten in de megacenter (2 voor 1) echt heel erg lekker. Achteraf ben ik naar de bowling geweest waar monica aan het oefenen was voor het nationaal kampioenschap bowling.

Woensdag ben ik samen met een paar boliviaanse vrienden naar de film geweest. Alweer een spaanse film, dus ik verstond er niet veel van. Al merk ik dat ik meer en meer versta

Donderdag zijn we met een paar mensen van de klas een pizza gaan eten. Alweer erg gezellig. We konden onze eigen pizza creeren. Ik heb er gewoon zo veel mogelijk opgesmeten:

Vrijdag was het een feestje bij iemand thuis. Ik kwam om ongeveer 5 uur toe en praktisch de helft was dronken. Toch wel erg vreemd om te zien, maar alweer erg leuk.

Zaterdag ben ik gaan voetballen met een paar vrienden van de klas. Ik ben nog niet gewend aan de hoogte, aangezien iemand waar ik 2 keer in pas sneller liep dan mij. We hebben zelfs een partijtje voetbal gespeeld tegen de leraren ( en verloren ). De leerkracht van wiskunde blijkt een begenadigd voetballer te zijn.

En Zondag is zoals altijd een dag waarop je werkelijk niets doet (behalve heel veel eten tijdens de lunch).

effjes gigantische pizza (diameter 80 cm)

Even nog een kleine update.
Mijn broer is vertrokken naar Denemarken. Woensdagavond was er nog een klein afscheidsfeestje en daarna zijn er enkele vrienden blijven slapen. Om 3 uur zijn we gaan slapen en om 4 uur moesten we opstaan. We waren dus allemaal heel erg moe. Na een autorit van een uur kwamen we aan in el alto aan de luchthaven. Daar hadden we nog een 2 uur tal tijd om afscheid te nemen. Enkele vrienden van diego waren ook meegekomen. Het afscheid aan de gate was erg emotioneel. Werkelijk iedereen was aan het wenen :( Ondertussen is hij al aangekomen in Denemarken. Nu neemt hij deel aan het orientatiekamp.

Vrijdagavond was er nog een feestje (Winter Party). Alweer een topper! Ik ben ondertussen ook al twee keer gaan bowlen. En ik heb al vanalles gedaan met mijn nieuwe vrienden.

Het wordt hier al laat,
dus buenos noches.

Het is al eventjes geleden dat ik nog een berichtje heb geplaatst, maar dat is dan ook omdat ik het heel druk heb gehad. Ik zal proberen een korte samenvatting te geven, Vorig weekend was er weer een feestje (afscheidsfeest voor diego) dat alweer heel erg leuk was. De Bolivianen lieten zich weer van hun beste kant zien. Dronken en kotsende mensen waren dan ook geen uitzondering. Toen iedereen vertrokken was zag het huis er verschrikkelijk uit. Er lag zelfs braaksel op de sofa. De volgende dag was het weer familiebijeenkomst deze keer voor de kleine louisiana (mijn nicht). Ze werd 3 jaar. Ondertussen ben ik ook met een paar vrienden naar de finale van de copa america geweest. Een heel leuke sfeer. Voetbal leeft hier echt wel.

Ondetussen ben ik ook naar school geweest. Oke, studenten in Belgie, als jullie denken dat school saai is dan hebben jullie het goed fout. Dagen van 8 tot 16 uur maandag tot vrijdag (ook woensdag) zijn verschrikkelijk en zeker als je er geen kl**t van verstaat. We hebben zelfs op zaterdag school (gelukkig moet ik dan niet gaan). De lessen zijn best wel grappig. Iedereen praat en loopt door elkaar. Mensen luisteren naar muziek en bellen zelfs tijdens de les. Het niveau is hier nog best wel hoog. Voor wiskunde bijvoorbeeld zien ze hetzelfde als ons.

Ik heb ondertussen Harry Potter en The Transformers al gezien. Alles is hier belachelijk goedkoop. Een goede maaltijd heb je al voor 3 euro. De bioscoop kost ook slechts 3 euro. En ik ben ondertussen verslaafd aan empenadas. Ze kosten maar 2,5 Bs en met 2 empenadas heb je al een maaltijd binnen. Alles is hier super lekker. Ik kom waarschijnijk super dik terug naar Belgie. Ik heb nog nooit zoveel gegeten.

Morgen vertrekt mijn broer naar Denemarken. Dat vindt ik best wel spijtig omdat hij echt wel een goede vriend was geworden.

Dat was het ongeveer. Ik ben een paar dingen vergeten maar anders wordt het echt te veel
Hasta luego

Bolivianen zijn officieel de vriendelijkste mensen die ik ooit heb ontmoet. Ik heb al zoveel mensen leren kennen (vooral vrienden van diego) zodat het onmogelijk is om al hun namen te onthouden. De mensen hier in Bolivia hebben al een nickname voor mij bedacht omdat ze Rian te moeilijk vinden om te onthouden. Vanaf nu noem ik hier Nemo (vraag me niet waarom). Er is al vanalles gebeurd. Diego heeft mij al direct op de eerste twee dagen uitgenodigd op twee feestjes. Heel erg leuk en gezellig. Bolivianen zijn echte kampioenen in drinken. Wanneer ze beginnen eindigen ze pas als ze erbij neervallen. Op de tweede dag was het al direct een groot familiefeest, een barbecue (blijkbaar doen ze dat hier bijna elke week), ter ere van Diego zijn verjaardag. De familie is heel erg aardig. Ze deden hun uiterste best om engels met mij te spreken. Gisteren ben ik mee geweest naar de bowling. Monica en Diego zijn heel goede bowling spelers (respectievelijk nationaal kamioen van bolivia en jeugd kampioen van La Paz). Dan zijn we nog even naar een restaurant geweest om daarna een heel lange siesta te houden. Vandaag ben ik alleen thuis omdat Monica en Javier moeten werken en omdat Diego weer naar school moet. Maar in de namiddag zullen we weer de stad in trekken.

Dat was het ongeveer voor dit weekend.
Ciao!

Ik ben aangekomen bij mijn gastfamilie. Deze morgen om 10 uur werd ik opgehaald door mijn gastmoeder en broer. De eerste kennismaking was heel erg leuk. Mijn broer spreekt heel goed engels, dus we hebben elkaar al beter kunnen leren kennen. Hij heeft mij al een korte rondleiding door La Paz gegeven. Het is echt een gigantische stad. Ik vraag mij af of ik ooit de weg zal leren kennen. Om jezelf te verplaatsen zijn er 4 verschillende manieren (troefi, taxi, minibus en grote bus). Echt heel erg ingewikkeld allemaal. Het zal toch even duren voor ik geintegreerd zal zijn. Ik zal het hier bij laten want ik moet gaan middageten. Vanavond zal ik ook voor het eerst kennismaken met mijn gastvader.

Het eten in Bolivia blijft mij verbazen. Gisteren hebben we direct al lama gegeten (Louis als je deze blog volgt, ik heb nog geen burro gegeten). Als ontbijt hebben we vandaag onder meer popcorn gegeten en coca thee gedronken. En bij het middag eten hebben we een blubberige geleiachtige paars dessert naar binnen moeten werken. Deze namiddag gaan we nog eens over de regels van afs gaan en een kort toertje maken in La Paz. En dan mogen we eindelijk morgen kennismaken met onze gastfamilie. Eindelijk!

Ik ben eindelijk aangekomen in Bolivia! Na een tocht van 26 uur van vele wachten en vliegen zitten we nu eindelijk in een plaatselijk hotelletje in La Paz. Het ene wow-moment na het andere wow-moment volgt zich na elkaar op. Bijvoorbeeld het verkeer alleen al. Dit is in België gewoon ongezien. Wegen zonder wegmarkeringen, verkeersborden, gebarsten langs alle kanten, vele kraampjes en natuurlijk de bevolking met plaatselijke klederdracht. Toch even al een kleine cultuurshock. Ook de hoogteziekte is zeker niet te onderschatten. Toen we net van het vliegtuig stapten had ik toch wel wat adamhalingsproblemen.
Bon, Ik ga het hier bij houden. Nu is het tijd om te genieten van de plaatselijke keuken.
Salutos

Nog vlug een paar frietjes naar binnen werken en dan op weg naar Zaventem. Goodbye Belgium!!!

Morgen is DE DAG

Morgen vertrek ik op mijn grote avontuur naar Bolivia. De spanning stijgt nu echt ten top. Morgen om 14u stap ik in de auto op weg naar Zaventem. Daarna zal ik na een dikke 20 uur op La Paz aankomen (via tussenstappen in Madrid en Lima). Vooraleer ik naar mijn gastgezin zal mogen gaan, zal er eerst nog een aankomstoriëntatie plaatsvinden. Spannend!

Voorlaatste nacht in België,
De angst om te vertrekken begint mij stilaan te overmeesteren. Ik heb in schoonheid afscheid kunnen nemen met een heel leuk weekend. Morgen wordt het gewoon een volledige dag genieten.

Super nieuws,

Ik heb zonet een e-mail gekregen van Diego (mijn gastbroer). Samengevat heeft mij verteld dat La Paz een mooie stad is, dat hij mij zal voorstellen aan zijn vrienden, dat hij gitaar speelt en dat hij ook van basket houdt. Nu wordt het echt wel super concreet. Ik heb hem ondertussen ook al een e-mailtje teruggestuurd. Nog geen uur geleden voor ik zijn berichtje had ontvangen had ik al een e-mail verstuurd naar mijn gastouders (toeval of niet?).

Nog 5 dagen...

Nog even een update:
We zitten momenteel volop in de voorbereidingsfase. Ik heb al een paar cadeautjes gekocht voor mijn gastfamilie (Kuifje in het Spaans en grote fles duvel). Gisteren hebben we alle papieren overlopen (en dat zijn er héél veel) en vandaag zullen we een proef valies maken. Dit is heel belangrijk aangezien we maar 20kg mogen meedoen. Nu begint het echt wel te spannen!

Nog zes dagen...

Dit is het dossier dat ik heb gekregen:

PLACEMENT INFORMATION
Participant: Mr. Rian Hoorelbeke
Country: Belgium Flanders

Host's Family
description:
Host Father's
Name:
Mr. Javier Escalante
Host Mother's
Name:
Mrs. Monica Pacheco
Host family's

Name: Mr. Javier Escalante, Member: Father , Date of birth: 30 Jul 1960

Name: Mrs. Monica Pacheco, Member: Mother , Date of birth: 7 Aug 1961 ,

Name: Mr. Diego Rolando Escalante Pacheco, Member: Son , Date of birth: 18 Jul
1994

joehoeeeee!

Eindelijk nieuws over mijn gastgezin. Het is absoluut nog niet veel, maar wat ik ervan kan uit opmaken is dat ik in La Paz zit. Mijn gastvader noemt Javier Escalante en mijn gastmoeder Monica Pacheco. Ik heb ook nog een gastbroer die een jaar jonger is. Zijn naam is Diego Rolando Escalante Pacheco. Ik ben super blij dat ik eindelijk wat meer informatie heb. Nu kan ik eindelijk beginnen met de voorbereiding van wat een supertof jaar zal zijn. Ik zal nu proberen om mijn gastbroer op te zoeken op facebook en zo meer te weten te komen over mijn gastgezin.


Nog maar 14 dagen !!!

Ik ben nu officieel één van de vijf (op 28) die nog geen gastgezin heeft. Er is nog maar één persoon die naar La Paz gaat, dus veel kans dat ik daar ook naar toe ga. Wel spijtig dat ze daar een koud klimaat hebben (vergelijkbaar met België). Maar ook Santa Cruz behoort nog tot één van de mogelijkheden.


Nog 22 dagen...

Waarom krijgt iedereen zijn gastgezin behalve ik? echt frustrerend...

Vandaag een hele stapel met papieren ontvangen om mijn visum aan te vragen. En dat voor een visum dat maar enkele weken geldig is in Bolivia (ik moet die daar dan nog verlengen). Echt heel ingewikkeld allemaal. Gelukkig dat mijn ouders dit allemaal zullen regelen. Deze week heeft iemand van de bollerkes (mensen die samen met mij naar Bolivia gaan met AFS) een e-mail gekregen van haar toekomstige gastzus. Ik was natuurlijk erg jaloers. Ik kan al niet meer wachten op de brief van AFS over mijn gestgezin en waar ik naartoe ga.

Nog 52 dagen....

Nog 54 dagen... Nu is het echt niet lang meer !!!!